هرجورکه فکرشو میکنم میبینم خیییییلی لنگ میزنیم..

هممون..بعد این همه سال تجربه و خوردن از این و اون هنوزم به انتخاب خدا تکیه نکردیم..

نمیپذیریم بحث فراتر از تسلیم بودن چون گاهی تسلیم بودن تنها راهه..مجبوری..دلت نمیخواد اما تنها راهیه که پیش روته!

یعنی باور نداریم انتخاب خدا هرچی باشه بهترین انتخابه..که اون خوب میخواد و اینو به خوبی میخواد!

میدونید هرخوبی هم که به وقت و به جا نباشه سودی نداره..اینه که میگن خدا خوبی هارم به خوبی برامون میخواد..

گاهی حتی تو دعاکردناهم پرتیم..

چیزیو میخوایم اما شرایط داشنشو فراهم نکردیم..انگارحساب باز نکرده جایزه بخوایم..

یا ظرفیت و توانشو نداریم..به اندازه ها راضی نیست..گاهی طمعه..

وگاهی زمانش نیست..وگاهی خودمون مانع داشتن میشیم..

تکیه نداریم به انتخاب خدا 

و همینه که برای آینده ای که نیومده نگرانیم و مضطرب..

که خدا حواسش هست هم به دلت هم نیازت هم وقت و مکان درستش حتی..

پس چرا انقدر میترسیم و ارامش نداریم..میدونیمااا میدونیم اما واگذار نکردیم..نسپردیم 

واین همون جایی که ادم نمیدونه به حال خودش بخنده یا گریه کنه:)


+دلم گرفته بود..فقط میخواستم بنویسم..همین:)