اصلا محاله من صدبار هم یه متن بخونم اخرش یه گاف رو ندم تو متن!محاله!
چشمم خورد به این دست نوشتم که پادکست کردم گذاشتم،میدونید توش دوتا درس داره برای من
درس اول!نتیجه ی دل بستگی های اشتباه!
و درس دوم!درس دوم کاملا متفاوت با وویسه!چیزی که خودم به همه میگم!یعنی زمان به ادم یاد میده وقتی فهمیدید اسیر یه حس اشتباه شدید!اون درخت ریشه کن کنید!خرد شید تیشه بردارید و ذره ذره خودتونو خرد کنید بشکنید!و بعد از نو بسازید بدون اینکه ذره ای اثر از اون حس اشتباه بمونه!
+به دعوت جناب همراز!قرار بود پادکست بشه شد؟:|
بابت پست قبل ببخشید اگر کامنت ها بی جواب موند:)
