کاری به تبریک گفتن در استوری اینستا و واتس اپ ندارم چون تا الان فک‌کنم همه میدونن من با این قضیه تبریک گفتن و تو چشم دیگران کردن تبریک های شخصی مشکل دارم
چیزی که جالب بود این چند روز پست مادرای پسر داره که گاها پسراشون شیرخوارن منو واقعا متاسف کرد... نمیدونم کدوم آدم ابله و کوته فکری اولین بار این متن رو نوشت و باب کرد و بقیه ملت هم تقلید کردن به هر نیتی مزاح خندوندن و هر توجیه دیگه ای این پست شیر کردن به این مضمون که جا اینکارا به دختراتون خونه داری و اشپزی یاد بدید پسرامون گرسنگی نخورن (مگه خودت به عنوان نوکر گرفتن برا پسرشون که راجع به دخترای دیگه اینو میگی؟) یا این قبیل متنا که پسرامون نپسندیدن و ازین حرفا(پسر خودتون کی هست اصلا که بخواد بپسنده؟)
کاری ندارم که برای یه دختر کوچولو به جا تبریک تو اینستا میتونید یه عروسک بگیرید ببرید به خودش تبریک بگید،
کاریم ندارم میگن منظورمون شوخیه و پسر ما بچه است هنوز..
ولی تمام وقتایی که شخصیت یه دختر تو جامعه خرد میشه پشتش حرفای یه زن دیگه است!
مادر پسری که فکر می‌کنه آسمون دهن وا کرده پسر اون اومده و یه خودش اجازه میده بدون دیدن جایگاه پسر خودش هر نوع نظر و جسارتی در مقابل دختر مردم بکنه ظالمه
زنی که پسرشو جوری تربیت می‌کنه که کوچکترین کار شخصیشو نمیتونه بکنه و درکی از همکاری نداره ظالمه
وقتی تو ماشین یه دختر پسر بحثشون میشه و میزنن بغل و دختره پیاده میشه و نگاهای بد فقط به سمت دختره و اینو نمیبینن که دو نفرن این ظلمه..
وقتی درمورد همه چی یه رن از نحوه شوهرداری تا بچه داری مهد بردن و خونه داری و کار و هرچیز دیگش نظر میدیم ظالمیم
وقتی یه مرد تو‌زندگیش کم میزاره میگیم زنش انگیزه نداده رسیدگی نکرده و وقتی زن بیحاله و بی روحیه است بازم مشکل اونه ظالمیم
و این حرفارو غالبا یه خانم در مورد یه خانم دیگه میگه
+یه بیت شعر با مضمون این پست میخواستم بگم از ذهنم پرید... بماند تا یادم بیاد
