این ساده لوحی که می بینی
سال ها خیال می کرد
آدم ها با حرف بچه دار می شوند
با فاصله می خوابند
و آغوش فقط
محض احوال پرسی ست
و دست دادن
فعل ساده ی یک خوش و بش
بین مرد و مرد است
بین زن و زن.
ما از عشق تنها
تنهایی اش را دیدیم.
علاقه هایی که ابراز در آن مخفی شد.
ما مجاز به گذشتن از خیال هم نیز نبودیم.
نخند
تقصیر نداریم
سال ها
به ما عقب مانده هایی که می بینی
یاد داده بودند
حین تماشای فیلم های عاشقانه
بوسه را جلو بزنیم
+چقدر نوشته های رسول ادهمی دوست دارم:)
